donderdag 29 september 2016

Ons Bobonne

Begin dit jaar namen we afscheid van ons bonneke... Zo plots... zo ineens...
Exact 6 maanden later verloren we onze Peter. 

Als ik terugdenk aan vroeger... Dan is dat met een heel warm gevoel en heel mooie herinneringen.
Ik zie onze Peter daar nog altijd zitten, ijverig schrijven achter een oud typemachine...
kruiswoordraadsels oplossen met zijn eigen gemaakte hulpkruiswoordraadselboek.
Het schrijven heb ik zeker niet van hem... Maar we doen ons best.
Het kruiswoordraadselen doe ik graag, als het maar niet te moeilijk is.

Ons bonneke die kon als de beste feestjes organiseren... Ze maakte 120 kroketten, bakte kalkoengebraad, normandische tongrolletjes, rolbiscuits, wafels,...
 Ze was een kei in het organiseren van familiefeestjes. 
(Wetende dat we met 30 personen zijn en dat alles kraakvers en tip top moest zijn.)

Als ze bij ons thuis kwam meevieren voor een verjaardag proefde ze met smaak van alle zelfgebakken taartjes :) Ze deed dat telkens met een grote glimlach: "Lieske dat hebde goe gedaan he!"

Bij het opruimen van het huis kwamen we een heleboel schatten tegen.

We vonden een retro kleedje met een wit kraagje. Het kleedje was zelfgemaakt.
Ik was meteen verliefd...
 Het kraagje was wat vergeeld, dus dat moest opnieuw gedaan worden.

We vermoeden dat het een zwangerschapskleedje moet geweest zijn... Och dacht ik... We passen en we zien wel... Het staat me als gegoten... Al zeg ik hetzelf... Waarschijnlijk omdat het me helpt om het verdriet een beetje te verzachten.




Er was ook nog een gekocht manteltje bij! Het past er perfect bij!



Verliefd op die mega schattige zakjes 



In het jasje vond ik nog een superschattig zeepje! 

Ik haalde er het oorspronkelijke kraagje af en maakte er een nieuw kraagje op dat er kan afgehaald worden.
Op die manier kan het kraagje mee met de witte was.  
Zo kan het zeker niet verkleuren met het blauw van het kleed.
De kraag wordt bevestigd aan de binnenkant van het kleedje met kleine drukknoopjes.







Zeg nu zelf het is meer dan 45 jaar oud! Het ziet er echt geweldig uit! En zo voel ik me ook met HAAR kleedje, een dikke knipoog naar ons bobonne en mijne peter.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan jullie denk!

2 opmerkingen:

  1. Zo gevoelig, maar o zo prachtig verwoord !!!!! Echt tof. Volgens ons toch zeker het schrijvers- en naaitalent van de familie. En eigenlijk ook de kookkunst van ons bonneke. Ann en Bruno

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk dat je dit kan dragen van je bonneke, bewaar de mooie herinneringen van haar.

    BeantwoordenVerwijderen